365 onbeschreven pagina's

365 onbeschreven pagina’s

Op de laatste dag van het jaar, heb ik altijd spierpijn in mijn billen. Dit komt omdat ik gemiddeld 8 keer per uur mijn spieren van schrik stevig aanspan als er weer een knal komt. Ik schrik daar keer op keer van en breng de dag veelal (binnensmonds) vloekend door. Geen idee waarom ik steeds zo van de knallen schrik. Ben gewoon een beetje bang van vuurwerk. Geen reden voor, ik heb nooit iets ernstigs met vuurwerk meegemaakt.

Meest hilarische herinnering aan vuurwerk is toch wel, toen mijn vader nog leefde. Hij had wat vuurwerk ingeslagen waaronder een voetzoeker. Dat bleek meer een ballenzoeker te zijn, want die ging zo op weg naar de edele delen van onze gewaardeerde buurman. Het liep gelukkig goed af, de buurman heeft ze nog allebei.

Vuurwerk en ik; geen winnende combinatie

Mijn persoonlijke bijdrage aan het vuurwerk bestaat hooguit uit het aansteken van sterretjes. Ken je die? Je krijgt ze ook weleens in een ijsje. Geweldig; zover mogelijk van je af aansteken. Schrikken als eindelijk de ontbranding plaatsvindt en zwaaien met dat ding, cirkels, achtjes, het infinity-teken. Zo ontzettend leuk! Ook heb ik eens een jaar mezelf geweldig geamuseerd met het kinderpakket dat we oorspronkelijk voor Lincy hadden ingeslagen. Lincy is gek op vuurwerk maar dan meer het echte werk. Die had dus geen interesse in het kinderpakket. Dus sloeg ik mijn slag!

Met een bevreesd hart pakte ik een knalerwt, ik haalde diep adem en gooide het levensgevaarlijke ding op de grond en… er gebeurde helemaal niets! Maar ik had nog meer knallers… wat dacht je van de spectaculaire knaltouwtjes! Ik was op dreef en onbevreesd. Zonder helm of brandwerend pak, hield ik het touwtje zover mogelijk van me vandaan, kneep mijn ogen dicht, verzamelde moed en trok…. Weer niets! Toen wist ik het zeker; vuurwerk en ik zijn geen winnende combinatie. Uiteindelijk heb ik nog het meest genoten van het vuurtje dat ik samen met Paul heb aangelegd van de papierresten van het vuurwerk. Dat was gaaf! Mijn eigen vreugdevuurtje.

365 onbeschreven pagina's

De tradities van de laatste dag van het jaar

Ik geniet wel van het vuurwerk, maar het liefst veilig achter een raam. Het hoort erbij. Gedurende de dag loopt de spanning op. De platen uit de top 2000 worden steeds beter. ’s Middags hapjes maken voor een gezellige avond met familie. Een potje hints spelen. De beste wensen via whatsapp of sms naar de mensen die in je hart zitten. Rond kwart voor twaalf allemaal naar de toilet, zodat het nieuwe jaar met een lege blaas omarmd kan worden. Het gezamenlijk aftellen van 10 naar 0. Het knallen van de kurk precies om 24:00. Het inschenken van de glazen met bubbels. Het omhelzen van je geliefden. Het wegpinken van een traantje.

Een afscheid en een nieuw begin

Het oude jaar wordt weggeknald en een nieuw jaar staat voor de deur. Ik word er altijd melancholisch van. Het kijken naar de hemel die met sterren wordt verlicht. De gedachten aan de mensen die je zo graag -al was het nog maar één keertje- zou willen knuffelen. Je angsten en onzekerheden. Je verdriet dat je nog een plekje moet zien te geven. Dan nog een slokje bubbels en afstand nemen van die gedachten.

Vooruitkijken, naar een nieuw jaar. Een onbeschreven boek nog. Wat gaat het je brengen? Lukt het je je dromen waar te maken? Je doelen te bereiken? Zal het aantal geluksmomenten het aantal momenten van verdriet overstijgen? Komen er veel hilarische momenten? Verrijking van jezelf door nieuwe inzichten? Blijven alle mensen die belangrijk voor je zijn, in je leven? Komen er nieuwe mensen bij? Oudjaar, ik vind het een magisch moment. Een moment om het leven te vieren. Daarom past vuurwerk daar ook zo mooi bij. Want dat levert vloekmomenten, schrik, maar ook bewondering en genieten.

Om 00:00 liggen er weer 365 onbeschreven pagina’s

Ik hoop dat je ze op kunt tekenen met momenten die je leven verrijken. Ze in kunt kleuren met jouw lievelingskleuren. Er je eigen persoonlijke tint aan weet te geven. Dat het een jaar wordt, waarbij je -wat er ook gebeurt- dicht bij jezelf weet te blijven. Een jaar vol bijdragen aan jouw schatkistje van herinneringen. Vol vriendschap, liefde en lol. Zonder of met weinig zorgen. Vol daadkracht zodat jij je fijnste leven leeft. Kortom: Een jaar waarbij iedere pagina toch de moeite waard zal zijn.

Ik wens je een gezellige jaarwisseling en een fantastisch en bruisend nieuw jaar! Doe je voorzichtig met vuurwerk? Proost!

365 onbeschreven pagina's

Op zoek naar tips en vrolijkheid?

Leuk als je Vlinderss volgt op Instagram. Of… (én mag natuurlijk ook) mis niets en ontvang één keer per maand Vlinderss in je mailbox. Mijn lezers zeggen: dat zijn tips waar je echt iets aan hebt. En natuurlijk makkelijk af te melden als je me beu bent.

Photocredit: Matheus Bertelli from Pexels en CanvaPro

Vraag, reactie, suggestie of opmerking?

Mail Vlinderss.